Love Sweet ลุ้นรักพนักงานขนมหวาน

ณ.ร้านเบเกอรี่แห่งหนึ่งมีชื่อเสียงเรื่องเค้กรสช๊อคโกแลตเป็นอย่างมากซึ่งร้านเบเกอรี่แห่งนี้มีลูกค้ามาตลอดเวลาตั้งแต่ร้านเปิดจนถึงร้านปิดเพราะด้วยความอร่อยและบริการที่ดีของเจ้าของร้านนี้ทำให้มีลูกค้าที่ติดอกติดใจเป็นอย่างมากนอกจากร้านเบเกอรี่แห่งนี้จะมีเค้กที่อร่อยแล้วบรรยากาศภายในร้านก็เต็มไปด้วยดอกกุหลาบสีแดงสดที่จัดเป็นสวนอยู่หน้าร้านทำให้มีคู่รักมาที่ร้านแห่งนี้เยอะนอกจากจะเพลิดเพลินกับการรับประทานเค้กที่อร่อยและยังไม่ได้ใช้เวลาอยู่กับคนที่เรารักและรักเราเป็นช่วงเวลาแห่งความทรงจำเลยก็ว่าได้

เจ้าของร้านเบเกอรี่ก็ขยันทำงานทุกวันไม่มีวันหยุดเลยก็ว่าได้ยิ่งเวลาผ่านไปเจ้าของร้านท่านนี้ก็ชราลงเรื่อยๆจึงปึกษากับภรรยาของเขาว่าจะทำยังไงกันดีท่าวันหนึ่งเราต้องหยุดกับกิจการของเราและทำการปิดไปภรรยาของเจ้าของร้านจึงได้เอ่ยขึ้นมาว่าตัวเขาเองมีหลานชายอยู่คนหนึ่งชื่นชอบในการทำเค้กมากซึ่งหลานชายคนนี้ยังไม่ได้ทำงานจะลองถามน้องสาวของเขาให้ว่าหลานชายของเขาสนใจมารับกิจการต่อไหมเพราะตัวเราทั้งสองคนก็ไม่ได้มีลูกด้วยกันเลยจึงไม่มีใครรับกิจการต่อท่าเราจะขายกิจการนี้ให้กับคนอื่นก็กลัวเขาจะบริหารได้ไม่ดี เราควรยกให้กับคนในตะกูลเราเองดีกว่าอย่างน้อยเราก็สามารถมาช่วยได้เรื่อยๆเมื่อถึงเวลาปิดร้านทั้งสองจึงรีบขับรถไปบ้านน้องสาวของเขา ซึ่งระยะทางจากร้านเบเกอรี่ไปบ้านน้องสาวเขานั้นใช้เวลานานพอสมควรเนื่องจากระยะทางและความมืดทำให้ทั้งสองคนนั้นต้องขับรถกันไปอย่างช้าๆและพอรถมาถึงบ้านหลังหนึ่งที่ทางเข้าหนาบ้านมีดอกไม้ทานตะวันอยู่ ได้จัดเป็นสวนเล็กๆไว้เขาทั้งสองได้เดินดูสวนดอกทานตะวันแล้วเจ้าของร้านเบเกอรี่ได้เอ่ยปากถามกับภรรยาของเขาว่า ใครกันนะที่เป็นคนจัดสวนแบบนี้ จัดได้สวยงามมากภรรยาจึงเอ่ยปากตอบไปว่าสงสัยคงเป็นน้องสาวของเขาเพราะน้องสาวเขาเป็นคนรักธรรมชาติมาก เม่อทั้งสองคนเดินดูกันเสร็จจึงดินเข้าไปถึงหน้าประตูบ้านแล้วกดอ๊อด

เจ้าของบ้านออกมากับไม่ใช่ผู้หญิง แต่เป็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่สูงขาวผมดกดำดวงตาเป็นประกายเด็กหนุ่มคนนั้นจึงเอ่ยถามขึ้นว่ามาหาใครหรอครับ ภรรยาของเจ้าของร้านเบเกอรี่จึงเอ่ยว่าที่นี่ใช่บ้านของอรไหมค่ะ เด็กหนุ่มจึงตอบว่า ใช่ครับคุณแม่กำลังอบคุกี้อยู่ครับ ไม่ทราบว่าคุณน้าทั้งสองเป็นเพื่อนคุณแม่หรอครับ เชิญเข้ามานั่งในบ้านก่อนครับ สองสามีภรรยาได้มองหน้ากันแล้วยิ้มๆด้วยความแปลกใจแต่ก็เดินเข้าบ้านไปตามเด็กหนุ่ม เด็กหนุ่มคนนั้นจึงหยิบน้ำมาเสริฟแล้วบอกว่ากรุณารอสักครู่นะครับเดี๋ยวไปตามคุณแม่มาให้ทั้งสองคนจึงนั่งลงบนโซฟาแล้วนั่งคุยกัน สักพักเด็กหนุ่มเดินออกมาพร้อมกับหญิงสาวคนนึง

ซึ่งมีดวงตาโตแล้วผิดขาวแล้วหญิงสาวคนนั้นได้เอ่ยว่า อ้าวพี่มากันทำไมไม่โทรมาบอกก่อนหล่ะทั้งสองจึงบอกว่ารีบมาจึงไม่ได้โทรมาบอกก่อน มีธุระด่วนจะมาคุยด้วย แม่ของเด็กหนุ่มจึงนั่งลงบอกกับเด็กหนุ่มว่า ลุกกับป้ามาหาทำไมไม่บอกแม่หล่ะ เด็กหนุ่มตกใจเพราะด้วยความไม่รู้ครั้งสุดท้ายที่เขาเจอลุงกับป้านั้นก็ตั้งแต่เขาอายุได้เพียงสามขวบเท่านั้น เด็กหนุ่มทำอะไรไม่ถูกจึงขอโทษลุงกับป้าไปว่าขอโทษนะครับผมจำคุณลุงกับคุณป้าไม่ได้จริง ภรรยาเจ้าของร้านเบเกอรี่ก็หัวเราะแล้วบอกว่าไม่เป็นไรหรอกจ้าเมื่อกี้ยังเรียกน้าอยู่เลย สงสัยป้าน่าเด็กกว่าแม่ แล้วหัวเราะ แม่ของเด็กหนุ่มได้ยินอย่างนั้นจึงหยิกที่แขนของเด็กหนุ่มแล้วเอ้ยขึ้นว่า เห็นแม่แก่กว่าป้าแบบนั้นหรือไงหา แล้วมองด้วยสายตายิ้มๆ เด็กหนุ่มจึงหัวเราะ แล้วก็นั่งลงกับพื้น แม่ของเด็กหนุ่มจึงบอกเด็กหนุ่มว่า โอมไปหยิบคุกกี้ที่แม่อบมาเสริฟคุณลุงกับคุณป้าหน่อยแล้วก็หันหน้ามาพูดกับสองสามีภรรยาว่า เรื่องที่พี่บอกมีธุระที่มาหาฉันว่านี้มีอะไรหรอ ภรรยาเจ้าของร้านเบเกอรี่ได้เล่าเรื่องทั้งหมดให้อรผู้เป็นน้องสาวฟังทั้งหมดว่าเรื่องที่มาหานั้นเป็นเช่นไร อรได้ฟังแบบนั้นก็ทำน่ากังวลแล้วเอ่ยปากขึ้นว่า ตัวอรหล่ะไม่มีปัญหาอะไรหรอกยังไงก็ได้เพราะเราครอบครัวเด็กกันส่วนเจ้าโอมจะว่ายังไงอรก็ไม่กล้าตัดสินใจให้โอมด้วยเพราะเขาโตแล้วไม่อยากบังคับจิตใจเขา